Zakłady Lniarskie "Orzeł" - Mysłakowice

Przeczytałem dziś oto w 'Pulsie Biznesu' taką notatkę:

Zgodnie z naszymi zapowiedziami mysłakowicki Orzeł (woj. dolnośląskie) otrzyma zastrzyk gotówki. Doradcza firma Evip Progress zainwestuje 4 mln zł w producenta lnianych tkanin. Spółka obejmie skierowaną do niej emisję 16 mln obligacji zamiennych na akcje. Ma ją uchwalić jutrzejsze walne zgromadzenie Orła. Po spełnieniu tego warunku Evip Progress chce wydać na lniarską spółkę kolejne 1,6 mln zł. Nie wiadomo jeszcze w jakiej formie. Dodatkowo inwestor ma wyłożyć 800 tys. zł do końca 2009 r. na zasadach określonych w przyszłym porozumieniu z zarządem Orła. Przedstawiciele inwestora wejdą też do rady nadzorczej. Evip Progress zarekomendował Dawida Thomasa, akcjonariusza tej spółki, oraz Filipa Plucińskiego, jej prezesa. Poza tym na walnym pod głosowanie zostanie poddany wniosek dotyczący scalenia akcji. Zdaniem zarządu, spółka jest niedoszacowana, a jej papiery powinny kosztować około 10 zł, a nie kilka groszy. -Myślimy o tym, by scalić 50-100 obecnych walorów w jedną akcję – mówi Rafał Czupryński, prezes Orła.

No to może kilka słów o historii zakładu...U podnóża Karkonoszy położonych było kilka domów, które tworzyły osadę Erdmannsdorf. Ludność żyła z uprawy ziemi, z chałupniczego przędzenia i tkania lnu. W honorze każdej gospodyni było posiadanie i ubieranie się w ubiór z tkanin lnianych, które wykonała sama. Na skutek interwencji hrabiny Reden przyjęto uchodźców z Tyrolu na tereny królewskich Mysłakowic. Działo się to w roku 1837. Ten szeroki gest miał jednak to w sobie, że uchodźcy z Tyrolu na przydzielonych im skrawkach ziemi uzyskiwali w uprawie ziemi lepsze rezultaty, niż popadający w coraz większą nędzę miejscowi tkacze. Dnia 28 lutego 1839 r. minister Rother wydał polecenie Królewskiemu Generalnemu Dyrektorowi Towarzystwa Handlu Morskiego założenia specjalnego konta noszącego tytuł: "Założenia Mechanicznych Przędzalni Lniarskich w Górskich Terenach Dolnego Śląska". Budowniczy Hamann 12 lutego 1839 r. otrzymał polecenie przygotowania projektów przebudowy istniejących zabudowań na terenie górnego folwarku (Obervorwerk), a Rzeczoznawca Radca Handlowy Rufer miał zbadać te projekty i skontrolować ich przydatność. Zadecydowano o wzniesieniu nowych pomieszczeń dla przędzalni. Duże zróżnicowanie terenu umożliwiało zainstalowanie koła wodnego o średnicy 34 stóp na odnodze rzeki Łomnicy przepływającej przez tereny objęte budową. Koło to dało napęd mocy 30 koni mechanicznych.

~~~

~~~

W 1839 r. minister wydał zlecenie dla zakładów budowy maszyn we Wrocławiu na wykonanie prząśnic mechanicznych. 1 VI 1843 r. planowano rozruch fabryki. Budowa budynku przędzalni i przebudowa stajni owiec przeciągały się, dopiero pod koniec 1843 r. można było ustawiać zamówione w kraju i w Anglii maszyny. W maju 1844 r. przeprowadzono pierwszy rozruch. 1 czerwca 1844 r. wyprodukowano mechanicznie pierwsze kilogramy przędzy. W październiku 1844 czynnych było 1840 wrzecion, w listopadzie - 2080, w grudniu - 2344, natomiast w roku 1864 - 13300. Produkowano tkaniny lniane o 4 szerokościach, tkaniny ścierkowe, płótno pospolite domowe, delikatne tkaniny szare, płótno żaglowe, drelich surowy, drelich w paski kolorowe, ręczniki zwykłe. W 1864 r. pożar strawił starą przędzalnię (4 sale) jednak przebudowa budynku przędzalni w jego obecnych zarysach nastąpiła w krótkim czasie. W 1867 r. na światowej wystawie przemysłowej w Paryżu Mysłakowickie Zakłady Lniarskie otrzymały złoty medal za ekspozycję swoich wyrobów. W 1872 r. zakład został kupiony przez bank Roberta Thode. Czynnych było wówczas 97 krosien mechanicznych. W roku 1874 nastąpiło uruchomienie nowo wybudowanej tkalni, z 260 mechanicznymi warsztatami tkackimi . Po uruchomieniu w 1882 r. linii kolejowej Jelenia Góra - Mysłakowice transport materiałów zaopatrzeniowych i wyrobów gotowych stał się tańszy, szybszy i łatwiejszy. W 1883 r. oddano do użytku przebudowany budynek bielnika i wykańczalni. W 1889 uruchomiono szwalnię. W 1909 r. rozpoczęto budowę kolonii robotniczej (4 budynki). W okresie I wojny światowej zakład produkował dla celów wojennych tkaniny ręcznikowe, żaglowe, drelichy, płótno samolotowe. Podczas Wielkiego Kryzysu w roku 1929 zanotowano straty w wysokości 425 tys. marek. Z istniejących w tym czasie na Śląsku 22 zakładów lniarskich unieruchomionych zostało 11. W latach II wojny światowej do pracy przymuszano więźniów (około 500 osób). 1 listopada 1945 nastąpiło przejęcie zakładu przez Polaków oraz nadanie nazwy "Orzeł". W roku 1961 na Targach Poznańskich po raz pierwszy prezentowane były tkaniny ubraniowe "Orła". W 1966 r. 80% produkcji sprzedawane było do USA, Anglii, Skandynawii, Niemiec i Australii, a zatrudnienie wynosiło 2680 pracowników. W latach 70. i 80. XX wieku zakład był kierowany przez zjednoczenia, które zajmowały się sprzedażą wyrobów i narzucały plany produkcji setek tysięcy metrów tkanin obrusowych, dekoracyjnych, serwet, prześcieradeł szpitalnych itp. W 1995 r. "Orzeł" wszedł do programu NFI, 1 marca 1995 r. nastąpiło przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa. 24 lipca 1998 r. po raz pierwszy notowano akcje ZL "Orzeł" S.A. na CeTO. 15 lutego 2007r. Spółka przeniosła swoje walory na GPW w Warszawie. 

(A tutaj: złe wieści z 2010 r.)